Nedžmidin Ihtimani (1912 – 1990)

 

Nedžmidin Ihtimani (1912 – 1990) je rođen u Lještanu u poznatoj porodici iz koje je izašlo više generacija imama. Njegova braća su Isak i Hafus. Bio je oženjen Zejnepom (1915–1988). Njihova djeca su: Ihtiman (1940), Ajdin (1945), Džemilja, Anifa i Ćibrija.

 

U kraljevskoj vojsci, koju je služio u Sloveniji i Tuzli, bio je vjeroučitelj. Preživio je Barski maskar.

Poslije Drugog svjetskog rata bio je predsjednik Udruženja za djecu bez roditelja. Zbog neslaganja sa Partijom tri puta je bio u zatvoru.

 

Završio je trgovačku školu. Poznavao je turski i arpaski jezik, a znanje je sticao od svog starijeg brata Hafusa.

 

Dužnost imama u Kruševu započeo je 1956. godine, poslije Sulejmana iz Restelice. Službovao je oko petnaest godina. Nakon Kruševa, imamsku dužnost obavljao je u Dikancu i Ljubošti. Istovremeno je radio i kao nalbatin i zubar.

 

Nedžmidinovi sinovi i unuci drže poslastičarsku radnju u Pukovcu, Srbija.

 

Prezime između dva svjetska rata: Aslanović.

 

(Iz Monografije „Kruševo/Gora“)

 

 

Mola Aslan Sejdi

 

Mola Aslan Sejdi je rođen u Lještanu krajem 19. vijeka a preselio (umro) na početku Drugog svjetskog rata od tifusa. Bio je oženjen Nazljom iz Radeše. Njihova djeca su: Fatima, Džemilja, Amiš (čija su dva sina u Kanadi), Ramadan, Ramiza i Aliriza. Ramiza i Ramadan su se iselili za Tursku. 

 

Kao imam u Kruševu radio je od 1930. do 1939. godine i za to vrijeme je nekoliko generacija završilo mekteb i izučilo hatmu („isteralje atme“). I njegov sin Amiš je kratko vrijeme, nakon Drugog svjetskog rata, bio imam u selu.

 

Prezime između dva svjetska rata: Jašarević.

 

(Iz Monografije „Kruševo/Gora“)