Ašegovci / ašigovci / hašegana

 

Ašeđića - ilustracija

Nekada, dok još nisu postojala današnja sredstva i mogućnosti, bile su zanimljive proste i jednostavne igre u prirodnom ambijentu. Pamte se mnoge igre za djecu i odrasle. Male djevojčice su počinjale igrom manestice (nevjestice), u kojoj djevojčice oponašaju (imitiraju) nevjestu.

Od dječijih igara u sjećenju starijih ostale su tek neke: Ašegovci, Uškane, Krljuškane, Ilrika piperika, Trčane koni, Ripane vo slama elji seno, Kljiskice, Tura elji jazija, Kamenčofci, Ljuzgane na snek (so noge, s’nice, elji snopje), Pangrovci, Puškice, Gaćkane, Salandža, Nušane, Dzendzane, Davene kučića, Borije, Pištuljani, Tutkane snek i druge.

Za mlade: Ripane so tri kreča i od mesto (skok u dalj i iz mjesta), Trka, Frljane kamen (bacanje kamena s ramena u trku), Nušane, Ašegovci, Skijane, Prijačane (hrvanje), Šutkapice.

Za odrasle: Džambala, Filjdžanofci, Ripane, Frjljane kamen, Domine, Karte, Dama, Lov i dr.

AŠEGOVCI / AŠIGOVCI / HAŠEGANA

Ovo je bila najpoznatija dječija igre u mnogim selima Gore. Igrala se pomoću hašeđića - (h)ašeđe /ašiđe - napravljenih od zglobova prednjih koljena ovaca ili krava. Prestala se igrati 60-tih i 70-ih godina 20. vijeka. Mnoge mlađe generacije ne znaju za ovu igri, čak nisu čuli ovo ime.

I pored istraživanja koja sam obavio, nisam uspio doći do odgovora o etimologiji riječi ašeg/hašeg/ašig. Davno sam ovu riječ pročitao u jednom romanu makedonskog autora Vlade Maleskog (mislim da je bilo u romanu „Razboj“).

U međuvremenu javio se Cemal Bako i potvrdio da se igra u Turskoj i da se zove "aşik oyunu".

.

Kompletan tekst možete pročitati i preuzeti: OVDE